به گزارش رسانه خبری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران؛ دبورا یانگ دبیر بخش نقدهای بین‌الملل نشریه «هالیوود ریپورتر» که سالها در وصف سینمای ایران نقد می‌نویسد و با شرایط سینمای کشورمان آشنا است، روز آخر جشنواره فیلم شهر در پردیس ملت حاضر شد و در نشست تخصصی سخنرانی کرد.
دبورا یانگ با اشاره به اینکه هیچ گونه‌ای از سبک‌های هنری مانند سینما قدرت این را ندارد که واقعیت را جلوی چشمان ما بگذارد، اظهار کرد: اغلب این واقعیت برجسته می شود و تاثیر زیادی بر روی بینش و نگاه ما می گذارد.
این منتقد به فیلم هایی مانند «متروپلیس»، «بلید رانر» و «روشنایی‌های شهر» اشاره کرد و آن ها را از جمله فیلم‌هایی دانست که با سبک و سیاق مختلفی به شهر نگاه کرده‌اند و سعی کردند زمان و مکان متفاوتی را به تصویر بکشند.
وی با اشاره به فیلم «تیمبوکتو» محصول سال 2014 به کارگردانی عبدالرحمان سیساکو بیان کرد: این فیلم در شهر ساخته نشده، اما به خوبی نابودی و ویرانی شهر را نشان می دهد و با اینکه فیلم خوب و ارزشمندی است و ارزش دیدن دارد، در جشنواره کن سال گذشته به شکل عجیب و غریبی جایزه‌ای نگرفت.
یانگ با اظهار اینکه سینمای ایران هم فیلم های شهری جالب توجهی دارد، عنوان کرد: فیلم «10» ساخته عباس کیارستمی در سال 2002 را در ذهن دارم که درباره زندگی شهری است، این فیلم تماماً داخل یک ماشین فیلمبرداری شده و دور شهر تهران می گردد. مانی اکبری نقش زنی را دارد که با پسر کمک سن و سالش در شهر پرسه می‌زند و آدم‌های مختلفی از جنس‌های متفاوت جامعه را سوار می‌کند.
وی ادامه داد: فکر می‌کنم این فیلم برشی از زندگی در تهران را نشان می دهد و به خصوص به مشکلات زنان در جامعه می پردازد.
این منتقد همچنین به آخرین ساخته رخشان بنی اعتماد اشاره کرد و ادامه داد: «قصه‌ها» مجموعه‌ای از آثار مختلف این کارگردان است و مشکلات مختلف در تمام قشرهای جامعه را به تصویر می کشد. آن چیزی که در فیلم می بینیم بسیار ناراحت کننده است و سرشار از تقابل های احساسی برای بازیگران مختلف است.
وی تاکید کرد: یکی از دلایلی که این تقابل‌های احساسی را نشان می‌دهد، این است که مجموعه‌ای از بازیگران خوب در کنار یکدیگر جمع شده اند و فکر نمی کنم این موضوع اتفاقی باشد و بیشتر شخصیت های فیلم همذات پنداری را در مخاطب برمی‌انگیزند.
یانگ اظهار کرد: شخصیت‌هایی که در «قصه‌ها» می‌بینیم، از تنهاترین قشرهای اعضای جامعه هستند که توسط دیگران هم طرد شده‌اند. در نظر من خانم بنی اعتماد جلوتر از زمان خودش به مشکلات اجتماعی کشورش اشاره می کنند و به طور مشخص مشکلات و بحران های زنان را به تصویر می کشد.
این منتقد در پایان گفت: در آثاری که من امروز از آنها نام بردم و تعداد زیادی که فرصت صحبت درباره آن ها را نداشتم، توصیفی که از فضاهای شهری می کنند به طور محسوس و مشخص زمانه آن را برای ما مشخص می کند، حتی تصویرهایی را برای ما ماندگار می کند و اثر همیشگی را در ذهن برجای می گذارد.
